Pomimo śnieżnej pogody i siarczystego mrozu we wspólnym śpiewaniu pieśni z okresu Powstania, w stylowej atmosferze drewnianego, staropolskiego dworu uczestniczyło ponad 300 osób! Spotkaliśmy się niemal w przededniu rocznicy, tak jak 150 lat temu gdy w zimowy wieczór ulice i kościoły Warszawy brzmiały echami „Chorału” i „Boże coś Polskę”. I tak jak wtedy na salonach i poddaszach, przy dźwiękach fortepianów tak i my ze śpiewnikami w dłoniach, pokrzepieni grzanym winem śpiewaliśmy „Stańmy jako upiorów gromada”. Autorzy tych pieśni: Wincenty Pol, Anczyc, Wolski, Mieczysław Romanowski za swoją postawę zapłacili głową, zesłaniem lub emigracją, a ich teksty – jakże dziś aktualne! – tworzą wzruszającą kronikę roku 1863.
I choć można powiedzieć, że Powstanie było zbiorowym szaleństwem, to przecież bez jego bohaterów i męczenników nie byłoby listopada 1918 roku” bo takie dziedzictwo wziął po dziadach wnuk”.
Koncertowi towarzyszyła wystawa 20 grafik Artura Grottgera, którą w ostatniej chwili udało mi się ściągnąć do nas aż z Prasnysza. Wystawę udostępniła Grupa Rekonstrukcyjna XIV Pułku Strzelców Syberyjskich.
Poniżej przesyłam tekst pieśni, którą jako organizatorzy wybraliśmy i razem z artystami wykonaliśmy na bis:
„PO MOSKIEWSKICH ŁBACH” (Anonim)
Od zimy, od Wincentego,
Bili się nasi tęgo,
Więc i dzisiaj nie przestała
Bić Moskala Polska cała
REF: Dalej strzelcy, tyraliery,
Hej ułani, kosyniery
Po moskiewskich łbach,
Ciachu, ciachu, ciach!
Niech kto chce robi układy
My już poznali te zdrady,
Nasz układ wprost, w lewo, w prawo
Pieczętujem zawsze krawo
REF: Dalej..
Cóż nam przyjdzie z tych pisanin
I bezrozumnych gadanin
Najlepsza na Moskwę psota
Palnąć w łeb jedyna nota
REF: Dalej…
Pozdrawiam serdecznie,
Małgorzata Podgórska-Paciorek
Powiatowy Klub Historyczno-Dziennikarski
Fundacja Rozwoju Obywatelskiego
Klub GP Milanówek