Klub Gazety Polskiej w Nowym Targu wziął udział w pikniku wojskowym na nowotarskim rynku z okazji Święta Wojska Polskiego. Oglądano uzbrojenie armii m.in. wyprodukowane przez polski przemysł moździerz samobieżny M120 RAK. Rozmawiano z żołnierzami Jednostki Wojskowej „Nil”, Małopolskiej Brygady Wojsk Obrony Terytorialnej, 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej oraz 6 Brygady Powietrznodesantowej im. gen bryg. Stanisława Sosabowskiego.
15 sierpnia 1920 roku Armia Polska pod dowództwem Marszałka Józefa Piłsudskiego odparła w bitwie warszawskiej agresję komunistycznej Rosji sowieckiej. Naród Polski, a przede wszystkim milionowa armia, licząca ok. 100 tys. ochotników, wykazała się determinacją oraz jednością mimo różnic politycznych, co obroniło niepodległość Polski oraz Europę przed zalewem komunizmu. Bitwa jest uznawana jako jedna z 20 decydujących w dziejach świata. „W liczbie 105 714 ochotników ponad połowę stanowili młodzież, inteligenci i ziemianie; z warstw <<niższych>> – rzemieślnicy. Liczba chłopów nie przekroczyła nigdzie 10%.” [1]
W bitwie warszawskiej uczestniczyli ochotnicy z Armii Hallera, liczącej 70 tys. polskich żołnierzy m.in. z Wielkiej Brytanii, Francji, jeńców z armii austro-węgierskiej i niemieckiej oraz z Polonii: Stanów Zjednoczonych i Kanady (ok. 27 tys.), Brazylii i Argentyny (150). [2]
Polska mogła liczyć na wsparcie sojuszników m.in. armii ukraińskiej pod dowództwem Semiona Petlury, węgierski transport 22 mln sztuk amunicji, pilotów amerykańskich – Eskadry Myśliwskiej im. Tadeusza Kościuszki m.in. Merian Cooper i Cedric Fauntleroy, francuzów m.in. Charles de Gaulle, oddziałów kozackich i białoruskich. Niechętne Polsce były ówcześnie m.in. Niemcy ogarnięte rewolucją, Czechosłowacja oraz Wielka Brytania. [2]
Karol Karpierz
[1] Józef Piłsudski Marzyciel i Strateg, Bohdan Urbankowski, 2014, str. 309
[2] bitwa1920.gov.pl
