Obchodzona uroczyście tysiąc-pięćdziesiąta rocznica chrztu Mieszka I-szego, a zatem i mieszkańców organizmu państwowego, którego był udzielnym władcą, dała bodziec, żeby nie użyć słowa asumpt, do czego dostojność rocznicy daje pełne usprawiedliwienie, do przypomnienia jak okrągła tysiącletnia rocznica była obchodzona poza granicami Polski pojałtańskiej. Rocznica ta była ważna nie tylko dla ogromnej diaspory polskiej na całym świecie, ale także i dla możnych państw tago świata; oczywiście z Vatykanem nie w ostatku. Wiedza o tych wydarzeniach nie należy do wiedzy potocznej, ale można z całą odpowiedzialnością stwierdzić, że jest jej po prostu brak. Rozmach, zasięg terytorialny i zaangażowanie głów największych państw z jakimi te obchody były celebrowane skłoniły Senat Rzeczypospolitej Polskiej oraz władze uczelniane Uniwersytetu Kardynała Karola Wyszyńskiego do zorganizowania dwudniowej konferencji poświęconej temu wydarzeniu, którego znaczenia jako najważniejszej cenzurze w dziejach naszego narodu przecenić się nie da. Decyzja polityczna Mieszka I-szego otworzyła szeroko podwoje do wzięcia udziału w sensie czerpania z dorobku, ale i wnoszenia własnych dokonań w tej najwspanialszej przygodzie ludzkości, którą profesor Feliks Koneczny nazwał tak skromnie cywilizacją łacinską.
Konferencja była tak podzielona, że delegatów i prelegentów z całego świata w pierwszym dniu gościł budynek Senatu RP, zaś dnia drugiego role gospodarza pełnił Uniwesytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
Otwarcia dokonał pan Marszalek Senatu RP Stanisław Karczewski, którego świetnie stonowane przemówienie wprowadziło zaproszonych gości we właściwy nastrój i zapowiedziało ducha jaki będzie przyświecał obradom. Po nim zabierali kolejno głos pani Jania Sagatowska, przewodnicząca Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą Senatu RP, JE Ks. Biskup Wiesław Lechowicz, Delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej, którego niekonwencjonalne, a zarazem wnikliwe i głębokie potraktowanie tematu wywołało aplauz zebranych. Dalej w części wstępnej zabrał głos Ks. Prof. Stanislaw Dziekoński, rektor UKSW, a następnie Longin Komolowski, prezes Stowarzyszenia „Wspólnota Polska“ oraz podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP Wojciech Kotlarski. Nad całością czuwał z ramienia Senatu RP profesor Jan Żaryn.
Następnie rozpoczęła się część merytoryczna podzielona na 3 panele.
W panelu pierwszym podjęto takie tematy jak:
Obchody milenijne w świecie – zarys nieznanych kart z dziejów Polski,
Polska myśl polityczna na uchodźstwie,
Ogólne koncepcje polskiej historii opublikowane na emigracji w okresie obchodów milenijnych.
Referatem, który szczególnie zapadł w pamięci piszącego te słowa było wystąpienie przybyłej ze Stanów Zjednoczonych dr Marii Szonert-Biniendy o „Roli Kościoła Katolickiego oraz współpracujących organizacji emigracyjnych w utrzymaniu tożsamości narodowej poza granicami Polski“. Następnym ogromnie interesującym, a poruszającym temat nieomal dziewiczy, a prznajmniej nieznanym szaremu zjadaczowi chleba wystąpieniem był odczyt profesora Uniwersytetu Mikołaja Kopernika Jana Sienkiewicza o zamiennym tytule „Polska sztuka i polscy artyści wobec obchodów Millenium Chrztu Polski“.
Szczupłość miejsca nie pozwala na wymienienie wszystkich prelegentów i choćby zaanonsowanie tematów jakich opracowania się podjęli.
Następnego dnia Konferencja była, jak już zaznaczono, kontynuowana na terenie Universytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Również mnogość tematów i niezliczone grono prelegentów. Także niezwykle interesujące były rozmowy w tak zwanych kuluarach, a właściwie w przerwach w trakcie obrad. Również i tam można było usłyszeć wyważone, niejednokrotnie niezwykle trafne komentarze i uwagi. Byłoby cennym gdyby organizatorzy wydali w formie książkowej zbiór wszystkich referatów, które w ciągu tych dwóch intensywnych dni zostały wygłoszone.
Klub Gazety Polskiej Berlin – Brandenburg (Niemcy)
