Tekst alternatywny

KATOWICE | IX MEMORIAŁ DR ANDRZEJA MIELĘCKIEGO


3.08.2024 r. stadion MOSiR Katowice ul. Asnyka 27

W fazie finałowej turnieju znalazły się zespoły Hiacynt Tychy, Red Bull Burowiec i Rada Jednostki Pomocniczej nr 17 Giszowiec. W decydujących meczach Hiacynt Tychy pokonał Red Bull Burowiec 4:2 (2:1) oraz Radę Jednostki Pomocniczej nr 17 Giszowiec 6:1 (1:1). W meczu Red Bull Burowiec kontra Rada Jednostki Pomocniczej nr 17 Giszowiec padł wynik 1:1 (0:1). Zwycięzcą turnieju została drużyna Hiacynt Tychy, drugie miejsce zajął Red Bull Burowiec a trzecie Rada Jednostki Pomocniczej nr 17 Giszowiec.

Patron turnieju to bardzo ważna postać dla Górnego Śląska. Wbrew pozorom Bitwa Warszawska miała swoje mocne odbicie w naszym regionie. Niemieckie gazety wydawane w Katowicach opublikowały 17 sierpnia 1920 roku fałszywą informację o zajęciu Warszawy przez Armię Czerwoną. Wywołało to entuzjastyczne manifestacje niemieckiej części mieszkańców Katowic a w efekcie rozruchy i starcia z nadzorującymi plebiscyt oddziałami francuskimi. Dr Andrzeje Mielęcki, przewodniczący polskiej frakcji w Radzie Miasta Katowice uczestniczył w udzielaniu pomocy rannym. Został rozpoznany jako polski działacz i brutalnie zamordowany przez tłum. Jego zwłoki wrzucono do rzeki Rawy. Ta zbrodnia wywołała powszechne oburzenie nie tylko po stronie polskiej i była jedną z przyczyn wybuchu II Powstania Śląskiego.

Doktor Andrzej Mielęcki urodził się 30 listopada 1864 roku w dworku w Koźminku. Gimnazjum Mielęcki kończył w Ostrowie Wielkopolskim, medycynę studiował w Berlinie i Monachium, a dyplom doktora nauk medycznych uzyskał w 1893 w Lipsku. Jako lekarz pracował w Saksonii, potem na terenie Zagłębia Dąbrowskiego w zaborze rosyjskim, co rok jednak letnie wakacje spędzał w Koźminku.

Do Katowic przybył w 1899. W latach 1899–1906 mieszkał w domu Ottona Retzlaffa przy Rynku nr 9, a następnie do 1912 w narożnej kamienicy przy Rynku nr 6. Od 1918 mieszkał i prowadził gabinet lekarski na ówczesnej Friedrichstraße (dziś Warszawska 10)[2. Szybko stał się na terenie Katowic znanym i szanowanym lekarzem oraz wybitnym polskim działaczem społecznym i narodowym. Przez 21 lat pracował w Katowicach utrzymując się z prywatnej praktyki.

Był współzałożycielem i członkiem wielu polskich towarzystw na terenie Katowic. Nazywany przez Niemców „wielkim polskim agitatorem” brał udział w życiu oświatowym i gospodarczym miasta. W 1900 został członkiem zarządu Towarzystwa dla Szerzenia Elementarzy Polskich na Górnym Śląsku, a w 1908 był współzałożycielem (potem przewodniczącym) Towarzystwa Lekarzy Polaków na Górnym Śląsku, broniącego interesów lekarzy polskich. Działał też w komitecie Wykładów Ludowych im. Adama Mickiewicza i Towarzystwie Czytelni Ludowych. Współpracował z polskim ruchem wyborczym w Rzeszy Niemieckiej, brał udział w obradach Sejmu Dzielnicowego w Poznaniu. Jako przedstawiciel ludności polskiej wchodził w skład Centralnego Komitetu Pomocy dla Dzieci w Katowicach. W dowód wdzięczności władze niemieckie nadały Mielęckiemu jako zasłużonemu lekarzowi (pierwszemu z Polaków) tytuł „radcy sanitarnego”. W pracy narodowej Mielęckiemu pomagała żona Anna z Przyborów, która była też działaczką Towarzystwa Polek w Katowicach.

Delegat na Polski Sejm Dzielnicowy w Poznaniu w 1918. W 1918 wchodził w skład Powiatowej Rady Ludowej w Katowicach, a w 1919 kierował konspiracyjnymi kursami sanitarnymi w Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska i sprowadzał broń z Polski na Górny Śląsk. Rok później został członkiem Polskiego Komitetu Plebiscytowego w Katowicach.