PRAWA ZWIERZĄT

Wrzutka

PRAWA ZWIERZĄT

Dlaczego prawa zwierząt to moim zdaniem oksymoron? Trudno mówić o prawach, jeśli ktoś, kto ma je mieć, nie jest w stanie ich pojąć. Pies oczywiście rozumie, że człowiek jest wobec niego dobry albo zły, może się bronić, nawet ugryźć, ale przecież nie zagłosuje i nie weźmie sobie adwokata. Ochrona przyrody nie wynika z tego, że się przyrodzie cokolwiek należy, tylko dlatego, że my, ludzie, tak chcemy, uważając, że natura jest piękna, cenna i użyteczna.

Całe moje rozumienie sprawy bierze się z jednego zdania ze Starego Testamentu: „Czyńcie sobie ziemię poddaną”. Poddaną nie znaczy przeznaczoną wyłącznie do bezlitosnej eksploatacji! To my mamy prawa i obowiązki w stosunku do reszty świata, ale odpowiadamy za nie przed sobą, przed Bogiem czy historią, ale przed nikim więcej. Od wieków było oczywiste, że świnie są po to, żeby je jeść, krowy, żeby je doić, a psy, żeby szczekać. Z subiektywnego punktu widzenia wolałbym więc być owcą systematycznie strzyżoną, a na koniec zjedzoną, niż nie zaistnieć w ogóle. Podobno stosunek do zwierząt jest miarą człowieczeństwa, ale jeśli przyznamy, że zwierzęta są nam równe, to powyższe zdanie traci sens, ponieważ słowo zezwierzęcenie brzmi równie pięknie. Oczywiście od dawna obrona praw zwierząt (ustawowo jako pierwsze zajęło się tym państwo hitlerowskie) stała się interesem dla aktywistów i religią dla ogłupionych mas. Zrezygnowano z tresury zwierząt w cyrku, rychło zacznie się likwidacja ogrodów zoologicznych, co spowoduje wymarcie tysięcy gatunków, które mogą tam znaleźć miejsce przetrwania. Na naszych oczach dobiega kresu epoka zwierząt laboratoryjnych.

Jednak ostatecznym rozwiązaniem problemów zwierząt jest likwidacja gatunku najbardziej zagrażającego środowisku, czyli człowieka (chyba że zgodzi się wrócić do stanu pierwotnego). Są już na ten temat książki. Na razie fantastyczne, ale… Głupota ma to do siebie, że w porę niepohamowana nabiera przyspieszenia.